Co jest znakiem towarowym?
Znakiem towarowym jest jakiekolwiek oznaczenie produktu lub usługi w formie graficznej, spełniające wymogi określone przez odpowiednie przepisy i zarejestrowane w odpowiednim urzędzie. Najczęściej są nim logo, słowo lub fraza, ale również kolor, kształt czy opakowanie produktu. Rejestracja znaku zapewnia ochronę prawną, w postaci wyłącznego prawa właściciela do posługiwania się nim. Dodatkowo taki znak towarowy będzie opatrzony symbolem ®. Jedną z podstawowych funkcji znaków towarowych jest ich odróżniający charakter, tj. pozwalają na rozróżnienie towarów i usług tego samego rodzaju.
Ochrona prawna znaku towarowego trwa 10 lat od dnia złożenia wniosku o rejestrację. Po tym czasie właściciel może wnioskować o jej przedłużenie. W dzisiejszym artykule skupimy się na rejestracji znaku towarowego w Czechach, choć można rejestrować znaki na szczeblu europejskim czy międzynarodowym, co postaramy się opisać w kolejnych publikacjach.
Rejestracja znaku towarowego w Czechach
Wymogi formalne
Zajmuje się nią Urząd ds. własności przemysłowej (Úřad průmyslového vlastnictví – dalej jedynie „urząd”).
Zgłoszenia dokonuje się za pomocą odpowiedniego formularza, który jest dostępny na stronie urzędu. Formularz można przesłać droga elektroniczną.
Zgłoszenie musi zawierać:
- dane osobowe wnioskodawcy
- listę produktów lub usług, które mają zostać objęte znakiem towarowym
- brzmienie, sformułowanie, odwzorowanie powierzchni lub inne wyrażenie zgłaszanego oznaczenia, które spełnia wymogi czeskiej ustawy o znakach towarowych (zákon o ochranných známkách).
Biorąc pod uwagę, że znak towarowy jest zawsze kojarzony z określonym towarem lub usługą, należy wskazać do jakiej kategorii towarów lub usług odnosi się zgłaszane oznaczenie. Wykorzystuje się do tego klasy opisane przez tzw. Konwencję Nicejską, a więc Międzynarodową Klasyfikację Towarów i Usług.
Opłaty
W ciągu miesiąca od złożenia zgłoszenia, należy dokonać opłaty, której wysokości uzależniona jest od liczby klas towarów i usług. Jeśli znak towarowy ma się odnosić do maksymalnie 3 klas, opłata wyniesie 5000 CZK. Każda kolejna klasa wiąże się z dopłatą 500 CZK. Jeśli opłata nie zostanie uiszczona, urząd uznaje, że zgłoszenie nie zostało przyjęte, a wnioskodawca traci tym samym prawo pierwszeństwa w procesie rejestracji znaku towarowego, które mu przysługiwało od dnia złożenia podania.
Proces weryfikacji
Po przyjęciu zgłoszenia, urząd bada czy spełnia ono wymogi formalne, a następnie dokonuje merytorycznej oceny tego, czy znak można wpisać do rejestru. Zgodnie z ustawą o znakach towarowych oznaczenie nie może się zbiegać z innym istniejącym znakiem, nie może określać gatunku czy rodzaju danego produktu, jego przeznaczenia czy pochodzenia geograficznego, nie może też wprowadzać w błąd itp. Jeśli urząd stwierdzi, że zgłaszane oznaczenie nie spełnia jakichś kryteriów, nie wpisze go do rejestru. Urząd nie ma ustawowego terminu na merytoryczne rozpatrzenie zgłoszenia, dlatego należy liczyć się z tym, że może to potrwać nawet kilka miesięcy.
Do końca 2018 roku urząd ds. własności przemysłowej zobowiązany był też do sprawdzania czy zgłaszane oznaczenie nie zbiega się z zarejestrowanym już znakiem towarowym. Z początkiem roku 2019 ten ciężar został przeniesiony na właścicieli znaków towarowych, którzy zostali w ten sposób zmobilizowani do większej odpowiedzialności i aktywności w zakresie bieżącej kontroli i rejestracji oznaczeń.
Zastrzeżenia osób trzecich
Na dalszym etapie procedury urząd opublikuje zgłoszenie, aby osoby trzecie (np. właściciele znaków towarowych) mogły zgłaszać zastrzeżenia i uwagi dotyczące oznaczenia, na co mają 3 miesiące. Wnioskodawca ma prawo ustosunkować się do zastrzeżeń i w ten sposób starać się je podważyć. W sytuacji sporu istnieje możliwość ugody w formie porozumienia między wnioskodawcą, a osobą zgłaszającą zastrzeżenia. Wnioskodawca może też okroić treść zgłoszenia o części sporne.
Warto więc przed podaniem zgłoszenia zorientować się czy zaplanowane oznaczenie będzie spełniało wymogi rejestracji. Poszczególne czynności urzędu podlegają opłatom oraz zdecydowanie wydłużają całą procedurę, która sama w sobie jest już dość skomplikowana i czasochłonna. Wnioskodawca powinien też mieć na uwadze, że nigdy nie może mieć pewności, iż dane oznaczenie uda się zarejestrować jako znak towarowy.
