Przedmiot opodatkowania
Podatek drogowy obejmuje pojazdy silnikowe i ich przyczepy wykorzystywanych do prowadzenia działalności gospodarczej oraz pojazdy o maksymalnej dopuszczalnej masie przekraczającej 3,5 tony przeznaczone wyłącznie do przewozu towarów i zarejestrowane w Republice Czeskiej niezależnie od tego, czy są one wykorzystywane do celów zawodowych. Podatek drogowy jest regulowany przez Ustawę o podatku drogowym (Zákon o dani silniční).
Pojazd użytkowany za granicą
W UE obowiązuje zasada, że podatek drogowy płaci się w kraju, w którym pojazd został zarejestrowany.
Zwolnienie z podatku
Między pojazdy, które są zwolnione z podatku drogowego, zaliczamy przede wszystkim te napędzane CNG, LPG, energią elektryczną lub posiadające napęd hybrydowy. Dalej zwolnione z podatku są pojazdy kategorii L wraz z przyczepami, pojazdy zabezpieczające transport osobowy, pojazdy wojskowe czy pojazdy służb ratowniczych.
Tutaj uwaga – jeśli pojazd jest zwolniony z podatku, ale przedsiębiorca wykorzystuje go do działalności gospodarczej, musi tę informację wykazać w zeznaniu podatkowym. Jeśli prywatny wóz jest wykorzystywany wyłącznie do celów osobistych, nie ma konieczności składania deklaracji podatkowej.
Oprócz powyższego opodatkowaniu nie podlegają pojazdy gąsienicowe oraz pojazdy, którym zostały przydzielone specjalne tablice rejestracyjne, a więc np. pojazdy przeznaczone do celów testowych, pojazdy historyczne, pojazdy sportowe.
Kto jest płatnikiem podatku?
Płatnikiem podatku drogowego jest osoba prawna lub fizyczna będąca użytkownikiem pojazdu, wpisanym w dowodzie rejestracyjnym, lub osoba korzystająca z pojazdu, którego użytkownik wpisany w dowodzie rejestracyjnym zmarł, został zlikwidowany (podmioty prawne) lub został wykreślony z rejestru pojazdów.
Dalej płatnikiem podatku drogowego jest pracodawca, który wypłaca diety swoim pracownikom za używanie pojazdu, jeśli sami użytkownicy nie są płatnikami. Pracodawca płaci podatek drogowy, nawet jeśli nie jest właścicielem pojazdu.
Do opłacania podatku drogowego są zobowiązane również jednostki organizacyjne podmiotów zagranicznych.
Jeśli dany pojazd ma większą liczbę użytkowników, wszyscy oni płacą podatek solidarnie.
Wysokość podatku drogowego
W przypadku samochodów osobowych wysokość podatku drogowego zależy od objętości silnika, natomiast dla samochodów ciężarowych decydujące są liczba osi i suma maksymalnych dopuszczalnych mas przypadających na osie.
-
Wysokość podatku dla samochodów osobowych na rok 2018:
Pojemność silnika | Wysokość podatku |
---|---|
do 800 cm3 | 1 200 CZK |
ponad 800 cm3 do 1 250 cm3 | 1 800 CZK |
ponad 1 250 cm3 do 1 500 cm3 | 2 400 CZK |
ponad 1 500 cm3 do 2 000 cm3 | 3 000 CZK |
ponad 2 000 cm3 do 3 000 cm3 | 3 600 CZK |
ponad 3 000 cm3 | 4 200 CZK |
-
Wysokość podatku dla samochodów ciężarowych wg liczby osi i masy przedstawiamy w oddzielnym dokumencie
Terminy i sposób płatności
Podatku drogowego nie płaci się jednorazowo, ale w systemie kwartalnym, przy czym wysokość zaliczki stanowi 1/12 rocznej wysokości podatku przypadająca na każdy miesiąc kalendarzowy, w którym dany pojazd był objęty obowiązkiem podatkowym.
Pracodawca, będący płatnikiem podatku drogowego, płaci podatek za każdy miesiąc, w którym wysyłał pracowników w podróż służbową. Jeśli jest to dla niego bardziej opłacalne - może też wybrać stawkę dzienną w wysokości 25 CZK, niemniej, sposób opłacania podatku nie może się zmieniać w ciągu danego okresu podatkowego (roku kalendarzowego).
Zaliczki opłaca się w roku 2018 następujących terminach:
- Za 1 kwartał (styczeń, luty, marzec) – do 16. kwietnia;
- Za 2 kwartał (kwiecień, maj, czerwiec) – do 16. czerwca;
- Za 3 kwartał (czerwiec, sierpień, wrzesień) – do 16. października;
- Październik i listopad – do 17. grudnia;
- Grudzień opłaca się do 31. stycznia następnego roku.
Zeznanie podatkowe
Składa się je do 31. stycznia kolejnego roku. W zeznaniu wykazuje się również pojazdy zwolnione z opodatkowania.
Zgłoszenie do podatku drogowego
Terminy zgłaszania do podatku drogowego oraz terminy płacenia zaliczek pokrywają się ze sobą. Zgłoszenia do podatku dokonuje się poprzez wypełnienie formularza, który jest inny dla osób prawnych i osób fizycznych. Spółki z o.o. wysyłają formularz za pomocą skrzynki danych, a osoby fizyczne – pocztą tradycyjną lub dostarczają go osobiście do US.
Jeśli samochód przestaje być przedmiotem opodatkowania, należy pamiętać o zgłoszeniu tego faktu w US.